Sekretera w stylu rokokowym

dwuczęściowa, o prostych bokach i froncie nastawy oraz falistym podstawy, z dwuskrzydłową nastawą, wsparta na podstawie z ukośnie ułożoną, odkładaną klapą i trzema szufladami u dołu. Całość zwieńczona rozerwanym wolutowym naczółkiem z kroksztynkiem pośrodku, fornirowana wzorzystą okleiną, inkrustowana kością, wsparta na czterech konsolowych nóżkach. Powierzchnie ujęte obramieniem i wstęgami. Skrzydła drzwi w narożach dekorowane dzwoneczkami i dwoma postaciami po środku. Wnętrze nastawy z dwoma półkami i parą szufladek u dołu (pierwotnie półki z dwoma pionowymi przegrodami po środku - zachowane ślady po podziałach). Wnętrze sekreterowe z ośmioma szufladkami i trzema wnękami oraz przesuwanym dnem.
Dwie z szufladek z wewnętrznymi przegrodami, dzielącymi je na cztery części. Zamki stalowe, przykładano-wpuszczane, jednoryglowe. Zasuwki stalowe, półkryte. Szyldy z grubej blachy mosiężnej, faliste, zamków - ażurowe; uchwytów - pełne. Plecy deskowe, podstawy wyklejone czarnym papierem.
Na plecach nastawy nalepka papierowa, prawdopodobnie przewozowa: Pilniz (?)/ Wiesbadenstr 1.
Konstrukcja - sosna, fornir - orzech, inkrustacje - kość;
219,1 x 102,2 x 53,5 cm, obłóg 4 mm.
Europa Środkowa, Niemcy Południowe, 2 poł. XVIII w.

Sekretera o formie charakterystycznej dla mebli rokokowych z falistymi elementami frontu i zwieńczenia oraz dekoracji z kości. Autentyczność potwierdzają forma i wykorzystane materiały, a także zachowana patyna, ślady użytkowania, drobne uszkodzenia obłogu oraz obróbki narzędziami na plecach (zdzierak).