Lustro klasycyzujące

w prostokątnej ramie z dwoma płycinami ujmującymi umieszczoną po środku taflę, fornirowane, intarsjowane, inkrustowane z płaskorze?bionymi aplikami i profilowanymi listwami. Rama zwieńczona na narożach dwoma toczonymi sterczynami, a na bokach ujęta spiralnymi pół-kolumnami. Górna płycina dekorowana ondulowaną listwą, tworzącą geometryczne pole, z liśćmi akantu w narożach, wypełnione inkrustowaną stylizowaną wicią (kremowa masa plastyczna). Dolna płycina z nałożona apliką z pelikanem po środku ujętym rogami obfitości i wicią. konstrukcja - sosna, buczyna; fornir - mahoń; 160 x 70 x 10 cm; Europa Środkowa, pocz. XIX w.