Ikona - Prazdniki

tempera, deska, podkład kredowo-gipsowy, srebrzenia szkliwione na złoto; 35,2 x 29,8 x 2,2 cm;
Rosja, XIX w.
Tył ikony - z dwiema dębowymi szpongami. Ikona posiada kowczeg - wgłębienie. Bordiura jednolita brązowa ujęta ciemnym i czerwonym pasem. Napisy objaśniające cyrylicą.
Scena środkowa rozbudowana z wyobrażeniem Anastasis - Zstąpienia Chrystusa do Otchłani i Zmartwychwstanie. Przedstawienia te - kompozycyjnie połączone w jedną scenę, są rdzeniem wydarzeń paschalnych. W górnej strefie Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, postać Zbawiciela w mandorli. W dolnej strefie scena Zstąpienia Jezusa Chrystusa do Otchłani - Zbawiciel podaje rękę Adamowi, wyprowadzając wszystkich sprawiedliwych. Sprawiedliwi szerokim rzędem idą do góry, w kierunku bramy raju. Na dole, po prawej stronie miejsce spotkania Chrystusa z Apostołami - Jezioro Galilejskie.
Scena ta otoczona jest przez 12 kwater zewnętrznych ukazujących sceny głównych Świąt Kościoła Roku Liturgicznego: Narodzenie Jezusa Chrystusa, / Ofiarowanie w Świątyni, / Chrzest Jezusa Chrystusa, / Zwiastowanie Najświętszej Marii Panny, / Wprowadzenie Najświętszej Marii Panny do Świątyni, / Wjazd Jezusa Chrystusa do Jerozolimy, / Przemienienie na Górze Tabor, / Wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa, / Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny, / Podwyższenie Krzyża Pańskiego, / Święta Trójca Starego Testamentu, / Narodzenie Najświętszej Marii Panny.