Madonna z Dzieciątkiem

drewno owocowe (gruszkowe ?), wys. 34 cm; Południowy Śląsk (?), 2 ćw. XVIII w. Wykonany w rzadko spotykanym drewnie owocowym późnobarokowy posążek Matki Boskiej z Dzieciątkiem trzymanym na rękach stanowił bądź samodzielny obiekt kultu, np. element tzw. Hausaltar, bądę model figury w wielkiej skali, np. kamiennego wolnostojącego pomnika. Przytrzymująca oburącz nagie, siedzące i błogosławiace Dzieciątko, odziana w suknię i bogato fałdowany płaszcz, Madonna stoi na globie ziemskim okolonym główkami aniołków. Twarz o drobnych, nieco surowych rysach, okolona jest rozpuszczonymi, dość krótkimi włosami. Uwadze artysty nie umknęły takie elementy, jak dołki w brodzie i kącikach ust, co - obok sugestywnie przedstawionych, a zarazem dekoracyjnie potraktowanych, jakby podbitych wiatrem draperii o gwałtownym, bujnym fałdowaniu - świadczy o dobrej jakości wykonania. Rzeźba powstała najpewniej na Śląsku w 2. çw. XVIII w., a wspomniane charakterystyczne draperie przypominają nieco szaty figur z oeuvre działajacego w Kamieńcu i Nysie, śląskiego rzeźbiarza Antona Jörga (zm. 1758). Kwadratowa, profilowana podstawa jest natomiast niewątpliwie wtórna, o czym świadczy choćby zastosowanie odmiennego tworzywa - drewna dębowego.