Ikona - Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca, w okładzie srebrnym

tempera, deska, płótno, podkład kredowo-gipsowy; okład - srebro pr. 84, cecha miejska Moskwy (św. Jerzy); probierz - warsztat jubilerski "IK" (cyrylicą) - Ivan Yefimovich Konstantinov dzialający w latach 1875-1882; niżej data 1879; złotnik "WP" (cyrylicą) - Wasilij Iwanowicz Popow; 31 x 26,5 x 3,1 cm.
Rosja, Moskwa, 1879.
Wizerunek Świętego w półpostaci, frontalnie, w mitrze z prawą ręką błogosławiącą i lewą trzymającą zamkniętą Księgę. Na wysokości nimbu Świętego, w obłokach wyobrażenie Jezusa Chrystusa i Matki Bożej. Nimby promieniste, złocone. Okład repusowany, z motywem obłoków i rocaille’ów.
Św. Mikołaj był biskupem Miry - stolicy Licji, gdzie zmarł między 345 a 352 r. Na soborze w Nicei ostro przeciwstawił się heretyckiemu biskupowi Ariuszowi, za co został pozbawiony insygniów biskupich i wtrącony do więzienia. W więzieniu ukazał mu się Chrystus i Matka Boża, którzy zwrócili mu wolność i godność biskupią. Słynął dobrymi czynami i licznymi cudami, stąd uzyskał przydomek Cudotwórca. Na Rusi był opiekunem podróżnych, strzegł od pożarów, troszczył się o urodzaje.