Sekretera á abattant empirowa

konstrukcja - świerk, fornir - cis, we wnętrzu szafki brzoza, intarsje - brzoza karelska, okucia - mosiądz, knopiki szufladek wewnętrznych - kość; 152,5 x 92,5 x 36 cm.
Austria (?), ok. 1800.
Jednoczęściowa, o prostych bokach i froncie, z szufladą u góry, otwieraną klapą, u dołu zamykana dwuskrzydłowo, wsparta na czterech graniastych, zbieżnych ku dołowi nóżkach, fornirowana, na bokach klapy flankowana pilastrami zakończonymi mosiężnymi postaciami kobiecymi, ozdobiona mosiężnymi, złoconymi okuciami. Klapa od wewnętrznej strony wyklejona papierem skórzanym moletowanym i złoconym na obrzeżu. Wnętrze sekreterowe z trzynastoma szufladkami różnej wielkości oraz dwoma segregatorami ułożonymi wokół centralnej wnęki. Dwie długie szufladki u góry i trzy małe w jednym rzędzie u dołu ujmują środkową część wnętrza podzieloną czterema toczonymi kolumnami na trzy osie, z małymi szufladkami na bokach oraz wnęką wyłożoną taflą lustrzaną. Pod kolumnami flankującymi wnękę wysuwane segregatory, a pod wnęką po wyjęciu szufladki schowek zakryty deskowym wiekiem. Nad rzędami szufladek i wnęką na licu górnej szuflady trzy łuki (na bokach dwa mniejsze, po środku większy, odpowiadające wielkością środkowej części) wypełnione intarsjowanym wzorem paterowym (promienie). Po wyjęciu tej szufladki w przegrodzie pod górną szufladą dostępna blokada uwalniająca górną szufladkę. We wnętrzu szafki pod częścią sekreterową jedna półka.