Portrety polskie Elżbiety Vigee-Lebrun, 1755-1842

24 ryciny w heljograwjurze na osobnych tablicach, dzieła tego odbito 1100 egzemplarzy
na papierze ręcznie czerpanym; Lwów-Poznań 1927;
Nakł. Wydawnictwa Polskiego; 32 x 24 cm. Oprawa wydawnicza z papieru czerpanego, z oryginalną bibułą ochronną, oryginalne etui kartonowe ozdobione papierem marmurkowym. Tablice w heliograwiurze, każda chroniona bibułką w idealnym stanie. Papier ręcznie czerpany (ze znakami wodnymi Wydawnictwa Polskiego) pochodził z Mirkowa. Heliograwiury wykonała wiedeńska firma F. Paulussena. Kartę tytułową i okładkę projektował Ernest Czerper (1899-1933). Każda heliograwiura sygnowana oraz zawiera opis osoby portretowanej, datę wykonania i dane właściciela dzieła.
Elisabeth-Louise Vigée-Lebrun to najsłynniejsza malarka XVIII wieku. Była portrecistką królowej Francji Marii Antoniny. Malowała głównie portrety arystokracji europejskiej, w tym polskiej. Wśród portretowanych osób znalazły się m.in.: H. Lubomirski jako "Geniusz sławy", Izabela z Czartoryskich Stanisławowa Lubomirska, Anna z Cetnerów Kajetanowa Potocka, ks. Adam Czartoryski, Pelagia z Potockich Franciszkowa Sapieżyna, Maria z Lubomirskich Protowa Potocka, Szczęsny Potocki junior, Feliks Woyna, król Stanisław August Poniatowski. Portrety zostały opisane z punktu widzenia historyka sztuki przez profesora UJ Jerzego Mycielskiego (1856-1929).