Buliera na stelażu z podgrzewaczem

srebro cechowane (C 11269, znak wytwórni, 800, półksiężyc, korona); wys. buliery 19,5 cm; waga 1585 g.
Niemcy, Brema, k. XIX w.
Buliera cebulasta, gładka, z grawerowanym na brzuścu monogramem wiązanym CB pod koroną, z krawędzią górną ujętą w szeroki moletowany pas ornamentu roślinnego; z boku wylew w formie dzióbka; uchwyt ruchomy pałąkowaty z kościanymi izolatorkami (1 brak); nakrywka na zawiasie zwieńczona kulką na podkładce rozetowej. Stelaż na czterech wolutowych nóżkach, ujętych u góry szerokim pierścieniem zdobionym moletowanym pasem, z zawiasem do osadzenia buliery oraz dwoma łańcuszkami z bolcami do jej mocowania; w dolnej części stelażu obręcz z podgrzewaczem z poziomą rączką i regulatorem płomienia.
Gottfried Koch po odbyciu praktyki i pracy czeladniczej w Hanowerze, otworzył swój warsztat w Bremie w 1829 r. Prawdopodobnie współpracował z nim już wtedy jego szwagier Ludwig Bergfeld, ale dopiero w 1856 roku formalnie została zawiązana spółka „Koch & Bergfeld”.