Szabla francuska oficera artylerii wz. 1882.

stal, mosiądz, róg. długość całk. w pochwie 1130 mm, bez pochwy 1070 mm. waga: w pochwie 1326 g, bez pochwy 889 g.
Francja, Klingenthal, Coulaud 7 C. pocz. XX w.
Wykonana w oparciu o wzór szabli lekkiej kawalerii M 1822, kilkakrotnie modyfikowanej i przyjętej w 1884 roku jako szabla oficerów lekkiej kawalerii M 1882 a w 1896 szabla oficerów artylerii, nieznacznie zmodyfikowana w 1899 r. Szable tego typu były też na uzbrojeniu oficerów artylerii formacji polskich tworzonych we Francji w latach 1917 - 1919 i przybyłych do kraju wraz z „błękitną armia gen. J. Hallera. Głownia stalowa dług. 920 mm, szer. przy nasadzie 22 mm, z wygięciem 40 mm wklęsło szlifowana na obu płazach w szeroką bruzdę od nasady do pióra i wąską, przygrzbietową Skrudzinę od zastawy do pióra. Pióro obosieczne ze sztychem przygrzbietowym. Na grzbiecie grawerowany napis: „Coulaux & C” Klingenthal. Na zewnętrznym płazie, na nasadzie głowni tuż pod jelcem wybite dwie punce kontrolne: litera „C” w owalu i słabo czytelna litera pod gwiazdą (zapewne kontrolerów z Chatellrault). Oprawa rękojeści mosiężna. Jelec kabłąkowo tarczowy z dwoma kabłąkami bocznymi, ozdobionymi cyzelowanymi motywami liści laurowych. Tarcza jelca owalna, w tylnej części pochylona ku dołowi i ozdobiona cyzelowaną palmetą. Trzon rękojeści z czarnego rogu, nacinany w karby. Głowica zwieńczona u góry wypukłą, owalną kopułką w której zanitowano trzpień głowni, z krótkim kapturkiem ozdobionym na krawędzi analogicznie ja kabłąki boczne. Na grzbiecie kapturka wygrawerowany wiązany monogram, złożony z liter „RSL”(?).
Pochwa z blachy stalowej pokrytej czarnym lakierem, z jedną ryfką z nieruchomym pierścieniem, w którym osadzono ruchome kółko noŚne. U dołu zakończona niesymetryczną, stalową ostrogą z przednim ramieniem.