Ikona w formie krzyża - Jezus Chrystus Ukrzyżowany

brąz odlew cyzelowany, złocenia; 22,5 x 14,5 cm.
Rosja (?), XIX w.
Na odwrocie na całej powierzchni dekoracja kwiatowo-roślinna.
Jest to krzyż o trzech belkach, zwany „raspiatje”, stanowiący tło dla mniejszego, nałożonego nań właściwego krucyfiksu. Duży krzyż wraz z przedstawieniem słońca i księżyca na końcach poziomej drugiej belki i murami Jerozolimy na belce dolnej ma symbolizować wszechświat. Nad górną belką widnieje Mandylion, poniżej którego dwaj aniołowie z osłoniętymi dłońmi, w głębokim pokłonie (proskynesis) adorują Chrystusa. Pod górną belką, zwaną „titłem”, dużego krzyża zaczyna się mniejszy krucyfiks.
Ukrzyżowany Chrystus jest na nim przedstawiony jako stojący na belce subpedaneum Bóg-Człowiek z rozwartymi w linii prostej ramionami. Pod krzyżem Chrystusa widnieje czaszka Adama, symbolizująca zwycięstwo nad śmiercią. Wszystkie elementy dodatkowo objaśniają umieszczone na krzyżu napisy.
Tego typu krzyże służyły w Kościele prawosławnym do błogosławieństwa wiernych przez kapłana.