Szabla paradna oficera artylerii (bez pochwy)

stal, mosiądz, drewno, skóra; dł. całk. 95 cm.
Prusy, ok. poł. XIX w.
Głownia stalowa, z szerokim zbroczem. Jelec krzyżowo kabłąkowy, z wąsem w formie prostokątnej tarczki, z artyleryjskim emblematem - skrzyżowanymi lufami armatnimi. Kabłąk wygięty w kształt strzemienia. Rękojeść z drewnianym trzonem obciągniętym skórą w oplocie z mosiężnego drutu; głowica w formie lwiej głowy, z długim warkoczem ze skrzydełkami, ozdobionymi grawerunkiem.