Buzdygan

żelazo; dług. 60,3 cm; szer. 11,5 cm, głęb. 7 cm, średnica zakończenia trzonka 4,3 cm.
Europa Środkowa, XIX w.
Trzon długi, spiralnie skręcony; uchwyt podobnie, lecz o gęstszym splocie, ujęty dwiema kolistymi tarczkami. Głowica złożona z sześciu ażurowych piór (zachowane cztery), zakończonych -tak jak sam trzonek - 4-grannymi szpikulcami.
Obiekt historyzujący obiektem, wykonanym zapewne w XIX w., chociaż inspirowanym XVII-wiecznym pierwowzorem buzdyganu bojowego.
Po jednej stronie głowicy brak dwóch piór; możliwe, że zostały celowo usunięte dla ułatwienia powieszenia na ścianie, jako elementu dekoracyjnego.