Sekretera w stylu klasycystycznym

prosta na bokach, falista od frontu, z odkładana klapą oraz pięcioma różnej szerokości szufladami, fornirowana, intarsjowana, wsparta na czterech konsolowych nóżkach. Klapa falista, lica szuflad proste na narożach, wklęsłe po środku. Powierzchnie dekorowane obramieniem i wstęgami tworzącymi geometryczne pola. Klapa po odłożeniu wpierana na wysuniętej górnej, wąskiej szufladzie. We wnętrzu segregatory, szufladki i centralna jednoskrzydłowa szafka. Nad każdą z szufladek podwójny segregator zamontowany, na jednej ściance, wysuwanej, kryjący za sobą wnękę - skrytkę. Skrzydło szafki z dekoracyjna wgłębną szufladą. Wewnątrz szafki przycisk uruchomiający sprężynę zwalniającą blokadę, która umożliwia otworzenie drugiej górnej szuflady. Zamki stalowe, przykładano - wpuszczane, jednoryglowe; Konstrukcja - sosna, dębina; fornir - orzech, jesion; intarsje - mahoniowiec; okucia - stal, mosiądz; 105 x 95 x 49,5 cm; Polska południowo - wschodnia (?), 4 ćw. XVIII w. Sekretera o formie zakorzenionej jeszcze w baroku, z dekoracją klasycyzującą z prostych pół geometrycznych ujętych obramieniem i wstęgami. Mebel po generalnej konserwacji i naprawie.