Szabla polska oficerska, wz. 1921/22, w pochwie

stal, mosiądz, drewno, skóra; dł. głowni 79 cm, dł. całk. 92 cm, krzywizna 3,2 cm, dł. w pochwie 99 cm.
Polska, Warszawa, lata 20-30. XX w.
Głownia stalowa, z obustronnie ciągnionym zbroczem; na grzbiecie orzeł w koronie, litera „L” w owalu i nr „2125”. U nasady płazu wewnętrznego napis, częściowo zatarty: „[A.MA]NN / [WARSZ]AWA / AMA”. Jelec mosiężny, krzyżowo-kabłąkowy, tylne ramię z łezką. Rękojeść drewniana, w skórze, z 12 karbami w oplocie z mosiężnego, dwupokrętkowego drutu. Kapturek z długim warkoczem. Pochwa stalowa z 1 ryfką z brajcarkiem.