Szabla polska wz. 34

stal, mosiądz, drewno buczynowe; dł. głowni 82,5 cm, dł. całk. 95,5 cm.
Polska, po 1934
Głownia stalowa, obustronnie ciągniona w szerokie zbrocze, z przygrzbietową bruzdeczką. Grzbiet szeroki, przy nasadzie nr serii: „B 8676”. Na głowni u nasady zewnętrznego płazu bity stempel „S. wz. 34”; na wewnętrznym płazie słabo czytelne: „[H. LUDWI]KÓW / [KIEL]CE”. Jelec mosiężny, krzyżowo-kabłąkowy; na tylnym ramieniu pętla z otworem na temblak. Od spodu na jelcu bite litery „K oraz „M”. Rękojeść w okładzinach z buczyny, karbowana (9 karbów). Kapturek mosiężny, krótki.