Szabla austriacka oficera piechoty, wz. 1861, w pochwie

stal niklowana, drewno, skóra; dł. głowni 76,4 cm, dł. całk. 90,8 cm, krzywizna 1 cm, dł. w pochwie 94 cm.
Austro-Węgry, XIX/XX w.
Głownia stalowa, niegdyś niklowana, obustronnie ciągniona w szerokie zbrocze. Jelec stalowy, tarczowo-kabłąkowy; tylne ramię wygięte ku dołowi, z dwiema szparami na temblak, na końcu zwinięte, w formie walca. Kabłąk szeroki, taśmowy, w połowie wklęsły (na kształt litery „E”). Rękojeść drewniana, obłożona czarną skórą, z 9 karbami w oplocie ze srebrnego drutu. Głowica owalna, kapturek z długim warkoczem. Pochwa stalowa, niklowana, z jedną ryfką z nieruchomym koluszkiem oraz zaczepem nośnym w formie stalowej szlufki.