Czarka - „łyżica” - naczynko liturgiczne obrządku wschodniego

mosiądz, ślady srebrzenia i złocenia;
wys. 3,5 cm, średnica 7,5 cm; dł. z uchwytem 13,5 cm.
Rosja, pocz. XX w.
Głęboka, walcowata czarka o lekko wywiniętej krawędzi, z ozdobnym napisem cyrylicą opasującym korpus na zewnątrz. Plaski, sztancowany uchwyt w formie mitry zwieńczonej krzyżykiem, z wpisanym w środek, grawerowanym krzyżem prawosławnym i narzędziami Męki Pańskiej - włócznią i gąbką z octem.
Naczynko do dwupostaciowej Komunii Świętej - z wina i chleba.