Pas kontuszowy czterostronny, lity

przędza jedwabna, nić srebrna i srebrna złocona; dł. 425 cm, szer. 35 cm..
Słuck, persjarnia dzierżawiona przez Jana i Leona Madżarskich, XVIII/XIX w.
Głowy z motywem dwóch wpisanych w prostokąt ukwieconych krzaczków o splecionych symetrycznie łodygach, wyrastających z uciętych pni posadowionych na kopczykach. Prawa strona na beżowo-srebrnym
tle, z ugrowo-złotym wzorem; kwiaty różowe i niebieskie; odwrocie z ciemno-brązowym tłem i szaro-srebrnymi łodygami. Środek w poprzeczne pólka, rozdzielone szlaczkami z drobnych rombów. W pólkach
powtarzający się motyw wici kwiatowej i wici wstęgowo-kwiatowej (beż, róż indyjski, zieleń, błękit) oraz - w szerokich, gładkich paskach - w połowie kolor beżowy i jasnoczerwony ( na odwrocie kolor beżowosrebrny
i błękitny). Bordiura z wicią kwiatową.
Motyw dekoracji głów z wyrastającymi z pni krzaczkami jest szalenie rzadki, charakterystyczny wyłącznie dla wyrobów słuckich (głównie okresu 1767-1780); w innych manufakturach polskich nie występuje. (Lit.: Jadwiga
Chruszczyńska, „Pasy kontuszowe z polskich manufaktur i pracowni w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie”, Warszawa 1995, poz. kat. 32, s. 82.). Stan zachowania dość dobry, przetarcia, ślady reperacji.