Wojownik grecki („Gladiator z Borghese”)

brąz, odlew patynowany; wys. 48,5 cm, szer. 42 cm, głęb. 44,5 cm; podstawa 36 x 20 cm.
Francja, XIX/XX w. (oryginał ok. 100 p.n.e.).
Naga postać młodego mężczyzny o krótkich, kędzierzawych włosach, stojąca w znacznym wykroku, pochylona do przodu w dynamicznej postawie, w aktywnej gotowości do walki, z ciałem lekko skręconym i głową zwróconą w lewo. Na prostokątnej plincie podstawy przytwierdzona tabliczka z napisem: „LE GLADIATEUR DE BORGHESE”.
Marmurowy oryginał rzeźby - niemal 2-metrowej wysokości - znaleziony został w 1611 w Nettuno koło Anizo. Zakupiony przez kardynała Scipione Borghese ozdabiał zbiory rodzinne w Willi Borghese w Rzymie (stąd nazwa rzeźby). W 1807 sprzedany został Napoleonowi Bonaparte. Obecnie znajduje się w zbiorach Luwru. Grecka rzeźba hellenistyczna (niesłusznie nazwana gladiatorem, bo walki gladiatorów nie były znane w Grecji) - przedstawiała pierwotnie wojownika z mieczem i tarczą. Na redukcji z brązu przyrodzenie młodzieńca zasłonięto
wstydliwie figowym listkiem.