Szpicruta z ukrytym ostrzem

pleciona na metalowym trzpieniu ze skórzanych rzemyków, zakończona owalną klapką; stanowi zarazem pochwę dla krótkiego, 4-grannego ostrza stalowego; rękojeść z rogu bydlęcego, zakończona kopytkiem okutym aluminiową podkuwką; u nasady pochwy - skórzany temblak - pętla z rzemyka pleciona w warkoczyk; ponadto dwa kuliste chwosty z bawełnianą plecionką przetykaną miedzianym drutem;
skóra, stal, róg, aluminium, sznurek bawełniany, drut miedziany; dł. całości 55,2 cm, dł. ostrza 30,6 cm, dł. z rękojeścią 42 cm.
Wielka Brytania?; ok. poł. XX w.
Według informacji oferenta przedmiot należał do oficera angielskiego.