Szabla - karabela, w pochwie

głownia stalowa, gładka; na zewnętrznym płazie bite dwie cechy arabskie; jelec krzyżowy, srebrny, z buławkami na końcach ramion; na krzyżu czterolistna rozeta; rękojeść karabelowa, w okładzinie rogowej; spojenia osłonięte srebrną listwą z motywem plecionki; nity ukryte pod rozetkami; głowica - w kształcie zgeometryzowanej głowy orła; pochwa z łubia pokrytego całkowicie wytartym i spłowiałym, ongiś pąsowym pluszem; okucia: szyjka z długą szczeliną, wysoki trzewik oraz dwie ryfki (górna zespolona z szyjką) z brajcarkami - srebrne, zdobione stylizowaną wicią roślinną na groszkowanym tle;
stal, srebro, róg, drewno, plusz; dł. głowni 73 cm, krzywizna 5 cm, dł. całk. 86,5 cm, w pochwie 90 cm.
Bliski Wschód, Turcja?; XVIII/XIX w.