Zegar szafkowy

w obudowie drewnianej, wspartej na 4 kulistych, spłaszczonych nóżkach z brązu złoconego; dołem szeroki cokół, z gzymsem ujętym półwałkowymi listwami z brązu; od frontu oszklone drzwiczki; szyba zamknięta łukiem, obwiedziona listwą z brązu; w górnych narożach nakładki z motywem muszli i akantu; tarcza z brązu złoconego, wykrojona u góry arkadowo, z nałożonym pierścieniem z podziałem godzinowym rzymskim; pośrodku tarczy grawerowana rozeta;
wskazówki ażurowe; boki i dół tarczy z dekoracją reliefową i grawerunkami: w centrum maska lunarna z półksiężycem nad czołem, po bokach festony z kwiatów powiązane wstęgami; u dołu - tabliczka z napisem: „Lepaute AParis”; na bocznych ściankach szafki prostokątne przeźrocza - głośniki, wypełnione ażurem z blachy mosiężnej, z motywem rozety i wici akantowej, na tle pąsowej tkaniny; tylne drzwiczki również obite tkaniną, z nałożoną mosiężną kratką;
mechanizm z systemem bicia godzin i kwadransów; gong sprężynowy; na płycie mechanizmu bity nr „7642”; drewno, okleina mahoniowa i orzechowa;
brąz złocony, mosiądz, szkło, tkanina; wys. 53 cm, szer. 37 cm, głęb. 24 cm.
Francja, Paryż, firma Lepaute, 2 poł. XIX w.
Założycielem słynnego zegarmistrzowskiego, wielopokoleniowego rodu był Jean André Lepaute (lub Le Paute) (1720-1789), który przybył do Paryża w 1740.

Zegar powstał zapewne w pracowni jednego z późniejszych przedstawicieli dynastii -Henryka Augustyna Michela Lepaute (1800 -1885).