Strzelba skałkowa, arabska, z kolbą w typie rybiego ogona

lufa stalowa, gładka, w części dennej 8-granna; na grzbiecie trudne do odczytania znaki; łoże drewniane, długie, połączone z lufą 21 bączkami miedzianymi, a w części dennej okuciem stalowym; zamek skałkowy, stalowy; osłona spustu mosiężna , z dwoma ozdobnymi wąsami, dekorowanymi grawerowaną plecionką i ażurami; koniec kolby z kości, rytej w motyw pasów
i plecionki, ze stalowym trzewikiem; całe łoże zdobione inkrustacjami o wzorach geometrycznych - z kości, srebrnego i mosiężnego drutu - romby, pasy z drobnych „koralików”, barwione plakietki z palmetkami ;
u wylotu lufy - grążony wycior stalowy;
stal, drewno, kość, róg, mosiądz, srebro; dł. całk. 155 cm, dł. lufy z wąsem 116 cm.
Afryka Północna (Tunis?, Maroko?, Algieria?), XVIII/XIX w.