Wazon neobarokowy - amfora na podstawie, z miniaturą orientalną i bukietem

o spłaszczonym tralkowym brzuścu, rozchylonej ażurowej szyjce i ażurowych uchwytach roślinnych oraz podobnej stopie na prostokątnej podstawie z wolutowymi, roślinnymi nóżkami. Dwuczęściowy; wazon oraz stopa z podstawą niebieskie, montowane na trzpień metalowy; rozbudowana plastyka roślinno- rocaillowo- muszlowych uchwytów i szyjki oraz podstawy bogato złocone. Na brzuścu umieszczone dwustronnie rezerwy z grzebieniastymi, złoconymi rocaillami (od frontu) z barwnymi miniaturami; od frontu: w pejzażu z palmami - kobieta arabska z dzbanem, brodaty mężczyzna w turbanie oraz
stojący między nimi chłopiec w przepasce na biodrach; od tyłu barwny bukiet z prymulkami, różami i powojem. W owalnych rezerwach na dłuższych ściankach podstawy barwne kompozycje kwiatowe. Od frontu u podstawy stopy figurka siedzącego chłopca-dworzanina, w kapeluszu, z koszem kwiatów;
przetarte złocenia, wyszczerbienie przy górnej krawędzi stopki;
porcelana, farby naszkliwne, złocenia; wys. 47,5 cm;
nie sygnowany; od spodu podstawy ryte cztery kreski.
Nieustalona manufaktura - w typie wyrobów wytwórni Jacoba Petit’a w Fontainebleau / k. Paryża lub wytwórni F.A.Schumana w Moabicie (Berlin)? , lata ok. 1840-1860.