Przed meczetem, po 1903

olej, płótno; 47,5 x 61,5 cm;
sygn. l. d.: A Wierusz Kowalski

Lit.: Eliza Ptaszyńska, Alfred Wierusz-Kowalski. 1849 - 1915, Warszawa - DiG - 2011, s. 165 i n., tabl. LV

Alfred Wierusz-Kowalski - jeden z najwybitniejszych przedstawicieli szkoły monachijskiej w malarstwie polskim, twórca licznych scen polowań, napadów wilków, scen batalistycznych czy przedstawień polskich obyczajów oraz życia polskich wsi i miasteczek, które tak zachwycały niemiecki rynek artystyczny. Początkowo podobnie jak wielu artystów z jego otoczenia tworzył charakterystyczne „stimmungi”. Przełom kolorystyczny przyniosła podróż do północnej Afryki w 1903 roku. Zwiedzając Maroko i Algier odnalazł wiele nowych inspiracji i tematów. Znacznie rozjaśnił paletę barw, zaczął malować swobodniej, używając szerokiego pędzla czy szpachli. Nowa technika pozwoliła mu na tworzenie w sposób bardziej szkicowy i pełen impresji. Z tego okresu pochodzą przedstawienia Beduinów, jeźdźców orientalnych, postaci w fascynujących dla Europejczyków strojach, miast czy widoków piaszczystych pustyń. Oferowany obraz pochodzi właśnie z tego okresu, przedstawia grupę jeźdźców w turbanach, w tle widoczny biały meczet oraz grupa postaci w białych szatach. Scena przedstawiona została w cieniu drzew, przez który to jednak przebijają silne promienie słoneczne, dające wspaniałe efekty światłocieniowe, tak nowatorskie dla twórczości Wierusza-Kowalskiego. Co pozostaje dla niego jednak charakterystyczne to doskonałe przedstawienie koni, które zawsze oddawane były z najwyższą perfekcją.