Kobierzec kurd

w polu dwa rzędy po cztery (plus połówkowe na końcach) niebieskie połączone ze sobą ośmioboki; w wolnych partiach zgrupowane rozetki różnych kształtów. Bordiura główna - bardzo zgeometryzowane sylwetki ptaków na białym tle; pas zewnętrzny z zębatymi listkami w prostokątnych segmentach;
osnowa - bawełna, wątek i runo - wełna; 117 x 104 cm;
Persja północno-zachodnia; pocz. XX w.
Prócz daleko posuniętej geometryzacji oryginalności oferowanemu kobiercowi dodaje dominująca kolorystyka oparta na jasnych odcieniach barw beżowej,
łososiowej i oliwkowej i paru brązach. To, oraz abrasze w końcu pola (spowodowany zapewne wyczerpaniem żywszych odcieni wełny pod koniec procesu
tkania) czynią egzemplarz niepowtarzalnym.