Aniołek

późnobarokowa, pełnoplastyczna postać pulchnego anioła stojącego w skręconej pozie na owalnej podstawie (wtórnej), pierwotnie najprawdopodobniej putto przynależało do nastawy ołtarzowej uchylając kotarę do centralnej części; pulchna
fizjonomia o kędzierzawych włosach, dużych oczach, w złocistej draperii narzuconej na plecy i luźno oplatającej biodra;
drewno lipowe, polichromowane, wys. 80 cm;
Małopolska (?), po poł. XVIII w.