Św. Florian

o twarzy okolonej trefionymi włosami, odziany w zbroję gotycką i płaszcz przerzucony przez plecy, w czapce przewiązanej wstęgą w typie turbanu, ukazany został w pozie stojącej w lekkim kontrapoście; w prawej zgiętej ręce chwyta włócznię, w lewej naczynie z wodą (włócznia i naczynie z wodą wtórne);
drewno lipowe polichromowane i srebrzone (polichromia wtórna), wys. 69 cm.
Polska (Kraków ?), ok. 1500 r.

Figura wykazuje cechy rzeźby końca XV w.: draperia płaszcza u dolnej krawędzi jest w charakterystyczny sposób łamana, przesłanką jest tu także zbroja gotycka używana do końca tego stulecia. Na miejscowe (krakowskie?) pochodzenie może
wskazywać ikonografia: św. Florian był jednym z patronów Królestwa Polskiego. [JS]