Szabla austriacka, oficera piechoty, wz. 1861, w pochwie

głownia stalowa, niklowana, obustronnie ciągniona w szerokie zbrocze; u nasady wewnętrznego płazu - orzeł austriacki (odbita jedynie połowa puncy); jelec stalowy, tarczowo-kabłąkowy; tylne ramię tarczki z dwiema szparami na temblak, na końcu zwinięte w kształcie walca; rękojeść drewniana, obciągnięta jaszczurem, z 9 karbami w oplocie z mosiężnego
drutu; głowica z kapturkiem o długim warkoczu; pochwa wg wcześniejszego wzoru z 1854, stalowa, niklowana, z dwiema ryfkami w formie wypukłych tarczek, z brajcarkami;
stal niklowana, drewno, skóra, drut mosiężny; dł. głowni 84 cm, krzywizna 3 cm, dł. całk. 97 cm, w pochwie 101 cm.
Austro-Węgry, po 1861.