Szabla paradna marynarska, w pochwie

głownia stalowa, z wyoblonym grzbietem, przechodzącym w ość pióra; u nasady płazu wewnętrznego bity znak z wyobrażeniem wiewiórki i napisami: „ORIGINAL / Eickhorn / SOLINGEN”; jelec z brązu złoconego, tarczowo-kabłąkowy; część przednia i tylna tarczki na dwóch zawiasach, łamana ku górze i ku dołowi; na części przedniej - emblemat marynarski - kotwica opleciona liną; wokoło obramienie z lauru, akantu i cekinów; na kabłąku - ornament roślinny; rękojeść w okładzinie z kości, z 11 karbami w oplocie ze skręconego drutu mosiężnego; głowica w kształcie lwiego łba, z grzywą na długim, sięgającym jelca warkoczu; do rękojeści mocowany temblak w oplocie ze srebrnego sznura, z chwostem w formie żołędzia; pochwa skórzana, szyta; szyjka i ryfka z brajcarkami oraz trzewik - z blachy mosiężnej, złoconej;
stal, brąz złocony, mosiądz złocony, kość; sznur; dł. głowni 83 cm, dł. całk. 96 cm, krzywizna 2 cm, dł. w pochwie 98,2 cm.
Solingen, Carl Eickhorn, lata 30. XX w.