Szafka w stylu późnobiedermeierowskim

o prostych bokach i froncie, zamykana jednoskrzydłowo, z szufladą o falistym licu, wsparta na czterech nóżkach, przednich toczonych, tylnych graniastych. Skrzydło drzwi z falistą ramą i pojedynczą płyciną. Wewnątrz dwie półki. Kluczyny mosiężne. Materiały: konstrukcja - sosna; fornir - mahoń; 149 x 66,2 x 36,6 cm Polska, ok. poł. XIX w. Mebel o typowej formie i dekoracji dla sprzętów w stylu przejściowym miedzy biedermeierem, a Ludwikiem Filipem.