Serwantka późnobiederemierowska

o prostych bokach i froncie, przeszklona, zamykana jednoskrzydłowo, z szufladą u dołu. Korpus zwieńczony gzymsem z wydatnym półwałkiem wspartym na skocji. Naroża ujęte kolumnami. We wnętrzu cztery półki, dwie wąskie, faliste, wsparte od frontu na dwóch tralkach (górna i środkowa), pozostałe pełnej głębokości;
sosna, jawor, fornir - orzech; 162 x 78,8 x 45,2 cm.
Polska, ok. 1840