Serwantka w stylu Ludwika Filipa

o prostych bokach i froncie, przeszklonym, zamykana jednoskrzydłowo, z szufladą u dołu, wsparta na graniastych nogach, przednich z wałkami na frontowych narożach. Skrzydło drzwi i boki podzielone poziomymi szprosami na trzy pola. Rama od wewnętrznej strony oraz szprosy na froncie faliste, na bokach proste. Front u góry dekorowany płomienistym zwieńczeniem z liści i kwiatów. Na narożach toczone sterczynki. Wewnątrz na tylnej ściance lustro, dwie pełnowymiarowe półki i dodatkowo na nich dwie niewielkie półeczki, faliste od frontu, wsparte na toczonych kolumienkach. Konstrukcja - sosna; fornir - czereśnia barwiona; 194,4 x 101 x 49,5 cm. Polska (?), ok. 1860 Serwantka do przechowywania i prezentacji zastawy, o charakterystycznym dla tych mebli i czasu kształcie.