Sekretera klasycystyczna

dwuelementowa, z trzema jednoskrzydłowymi szafkami w węższej nastawie, z których najwyższa środkowa, zwieńczona tympanonem oraz w podstawie z sekreterą zamykaną cylindryczną klapą, pod którą czteroszufladowa komoda. Całość fornirowana jesionem. Skrzydła drzwi bocznych szafek wybrzuszone. We wnętrzu szafek po jednej półce, a w środkowej dodatkowo u góry wąska, falista półka z miejscami do powieszenia kieliszków. We wnętrzu sekreterowym osiem wąskich szufladek, po cztery na bokach środkowej jednoskrzydłowej szafki ujętej kolumienkami. Górna szuflada, będąca częścią sekretery, wysuwana, zamknięta blatem mieszczącym pośrodku odkładany pulpit wyklejony zielonym suknem, z możliwością ustawienia go na różnej wysokości i pod różnym kątem, obok którego dwa pojemniki zasuwane wiekami. Okucia mosiężne w formie zbliżonych do prostokąta, wytłaczanych szyldów z uchwytami. Zamki stalowe, szafek i szuflad przykładano-wpuszczane, jednoryglowe, klapy wpuszczany, dwuryglowy;
dębina, sosna, jesion, fornir - jesion, intarsje - jesion karpa, czeczota jesionowa, mahoń, bukszpan (?),
okucia - mosiądz, stal; 183 x 99,6 x 51,8 cm.
Europa Zachodnia, Niemcy, 1 ćw. XIX w.
Sekretera fornirowana rzadziej spotykaną okleiną jesionową, nadającą jej ciepły koloryt i podobnie jak forma wskazująca na wykonanie na terenie Niemiec.
Z wieloma podziałami we wnętrzu.