Kanapa w stylu późno-biedermeierowskim

o falistych liniach szkieletu, wyściełana na siedzeniu, oparciu i bokach, wsparta na czterech deskowych, kielichowatych nóżkach obwiedzionych na obrzeżu półwałkiem. Wsporniki poręczy o esowatej formie, u góry dekorowane rzeźbionymi kwiatami;
sosna, jesion, fornir - jesion barwiony na mahoń;
104 x 208,2 x 61,2 cm.
Europa Środkowa, Polska (?), ok. 1840
Kanapa o typowych formach biedermeierowskich właściwych dla polskiego meblarstwa.