Para foteli biedermeierowskich

o giętych elementach szkieletu, z ażurowymi oparciami lekko wygiętymi w linii pleców i bokami zakończonymi esowatymi poręczami, z trapezoidalnymi, tapicerowanymi poduszkami siedzenia, wsparte na czterech graniastych, szablastych nogach, fornirowane, intarsjowane ciemną żyłką ułożoną we wzory floralne na górnym ramiaku oparcia i na listwie łączącej;
konstrukcja i fornir - jesion; intarsja - mahoń; 93 x 60 x 57 cm.
Polska, ok. 1830
Fotele prezentują popularny w okresie biedermeieru ażurowy model siedzisk, wykonywany najczęściej w licznych kompletach z krzesłami i kanapą.