Sekretarzyk neorokokowy

o falistych liniach szkieletu, z odkładaną klapą, z szufladką w oskrzynieniu, wsparty na czterech esowatych nogach, fornirowany, intarsjowany. Wnętrze z licznymi szufladkami, przegródkami i dwoma segregatorami ujmującymi szafkę tabernakulum. Korpus intarsjowany we wzory roślinne w formie bukietów i ukwieconych gałązek, poza tym we wnętrzu na skrzydle drzwi waza, a na wewnętrznej stronie klapy książka i przybory piśmiennicze;
dębina, fornir - mahoń, intarsje brzoza(?) podpalana, barwiona; 88,5 x 91 x 46 cm.
Europa Środkowa, 2 poł. XIX w.
Sekretarzyk o formie nawiązującej do mebli rokokowych, ozdobiony intarsją imitującą dekoracje mebli holenderskich z tego samego okresu.