Serwantka neoklasycystyczna

o prostych bokach i froncie, zwieńczona schodkowo, przeszklona w górnej partii, w dolnej pełna, zamykana jednoskrzydłowo, fornirowana, intarsjowana, wsparta na czterech graniastych, zbieżnych nóżkach ze stopkami. Szyby fazowane na obrzeżach. Tylna ścianka wnętrza wyklejona tkaniną. Wnętrze podzielone na dwie części pełną półką. W górnej partii dodatkowo dwie
szklane półki;
sosna, sklejka, mahoń, orzech; 170,3 x 79,2 x 36,2 cm.
Europa Środkowa, Polska, pocz. XX w.
Mebel stylowy, o zgrabnych proporcjach.