Kanapa w stylu Ludwika Filipa

o falistym zarysie oparcia, z wysuniętymi ku górze narożami, pełnymi bokami lekko wywiniętymi na zewnątrz i falistym od frontu siedzeniem, wsparta na czterech esowatych nóżkach, tapicerowana. Ramiak oparcia pośrodku zwieńczony ażurem z liści i kwiatów. Oparcie przeszyte u dołu w poziomie. Na górnej krawędzi boków dodatkowo nałożone poręcze. Wsporniki poręczy esowate, rzeźbione;
mahoń; 168 x 96 x 107,5 cm.
Polska, ok. 1860-1880
Kanapa z rozbudowanym oparciem, nadającym jej efektowny wygląd. Faliste kształty mebla charakterystyczne dla stylu Ludwika Filipa.