Szafka - słupek biedermeier

o prostych bokach, zamknięta wybrzuszonym skrzydłem drzwi, z dwoma szufladkami, z których górna o falistym licu i dolna prosta. Całość zwieńczona schodkowo, wsparta na czterech graniastych podkładkach, fornirowana. Skrzydło drzwi ujęte na bokach toczonymi, czernionymi kolumnami, zakończonymi mosiężnymi, grawerowanymi obejmami w formie kapitela i bazy. We wnętrzu dwie półki;
dębina, sosna; fornir - mahoń; 150,5 x 74 x 48,5 cm.
Europa Środkowa, ok. 1830
Szafka o prostej budowie i subtelnej dekoracji charakterystycznej zarówno dla mebli klasycystycznych, jak i biedermeierowskich.
Takie przenikanie form w 1 połowie XIX wieku było częste.