pudło rezonansowe z dwóch płyt: wierzchnia ze sklejonych desek jodłowych, spodnia - jednolita, z drewna jaworowego, z którego wykonane są również boczki; gryf i strunnik oraz kołeczki - czernione; szyjka zakończona ozdobną, rzeźbioną główką w kształcie lwiej (smoczej?) głowy; wewnątrz pudła nalepka z drukowanym napisem: „Gio. Paolo Maggini / in Brescia 16 [17]” ( „17” dopisane atramentem);
drewno jodłowe i jaworowe; dł. całk. ca 60,8 cm, dł. pudła 36,7 cm, szer. części dolnej 20 cm, górnej 16,5 cm; wys. pudła w talii 3,6 cm.
Do instrumentu dołączona ekspertyza dendrochronologiczna potwierdzająca, iż „drewno jodły użyte do budowy skrzypiec pochodzi z drzewa ściętego w 2 połowie drugiego dziesięciolecia XVII w.”
Istnieją dwie hipotezy dotyczące autorstwa oferowanych skrzypiec:
1. Pudło instrumentu wykonał lutnik Giovanni Paolo Maggini (1580-1632), zaś główkę wybitny polskie lutnik Marcin Groblicz I (ok. 1540 - ok. 1609)
2. Instrument zrobił Marcin Groblicz I, zaś wklejka z nazwiskiem G. P. Maggini'ego dodana została później.
Marcin Groblicz I oraz Giovanni Paolo Maggini - uczyli się sztuki lutniczej u tego samego włoskiego mistrza - Gasparo da Salň [Bertolottiego] (1540-1609).
