Stolik klasycystyczny

prostokątny, z szufladką w oskrzynieniu, wsparty na czterech graniastych, zbieżnych nóżkach, fornirowany, intarsjowany,
inkrustowany. Blat ujęty na obrzeżu wstęgą tworzącą prostokątne pole, z meandrami w narożach i ośmioboczną gwiazdą pośrodku. Oskrzynienie imituje podział na trzy szufladki, dwie niewielki na bokach i trzecią pośrodku właściwą. Lico środkowej szufladki oraz zagłębienia na nogach znajdujące się pod oskrzynieniem ujęte ćwierćwałkiem imitującym spiralnie skręcona wstęgę. Obrzeża lic pseudo-szufadek oraz prostokątne pola na kostkach łączących oskrzynienie z nogami ujęte żyłką;
sosna; fornir - czereśnia; intarsje - heban, śliwka, jawor?, inkrustacje - kość;
80 x 77 x 55 cm.
Polska, XVIII/XIX w.

Mebel o klasycystycznej formie i dekoracji typowej dla naszego kraju. Po naprawie i generalnej konserwacji, w czasie której wzmocniono konstrukcję, przeszlifowano powierzchnie, uzupełniono intarsje.