Szafa barokowa

o prostych bokach i froncie, ścięta na narożach, o konstrukcji dwuskrzyniowej, skręcanej na drewniane śruby, zamykanej dwuskrzydłowo, spiętej wieńcem górnym, wspartej na cokole, malowana na zielono, marmoryzowana, o pozłacanych ornamentach, dekorowana krajobrazami. Front dzielony na dwie osie trzema toczonymi kolumnami, ustawionymi na frontowych narożach i pośrodku. Skrzydła ramowe, z dwoma płycinami ozdobionymi pejzażami ze scenami rodzajowymi. Wnętrze dwukomorowe, w każdym po trzy półki. Zamek stalowy, jednoryglowy, przykładany, z puszką o formie owocu granatu, rytowaną;
świerk (?); okucia - stal; 186 x 221 x 67,3 cm.
Szawajcaria, ok. połowy XVIII w.

Pochodzi z domu w miejscowości Appenzell w Szwajcarii. W 1900 roku odświeżono malaturę. Mebel o konstrukcji stosowanej w XVIII wieku i na początku następnego stulecia, popularnej szczególnie w meblarstwie ludowym. Posiada typową formę i dekorację mebli luksusowych wykonywanych w warsztatach południowo niemieckich. Dekoracje malowane na dobrym poziomie, wykazujące umiejętności malarskie autora. Zwykle szafy takie posiadały ażurowe zwieńczenie i wsparte były na spłaszczonych kulach, których w omawianym przypadku brak.