Kanapa w stylu mebli rokokowych

o esowatych liniach szkieletu, z ażurowymi trójdzielnym, oparciami, zwieńczonymi faliście, z giętymi poręczami, wyściełane na środkowych deskach oparć oraz z luźną poduszką siedzenia, ośmiu nogach przednich kabriolowych, tylnych toczonych zakończonych kostkami. W zwieńczeniach oparć rzeźbione kwiaty. Na kolanach nóg muszle i liście. Nogi spięte między sobą łączynami, przednie z tylnymi oraz dodatkowo falistą łączyną;
orzech; 118 x 163,5 x 59 cm.
Europa Zachodnia, 2 poł. XIX w.
Mebel historyzujący, nawiązujący do siedzisk rokokowych wykonywanych na Wybrzeżu Morza Północnego i Bałtyckiego na przełomie XVII i XVIII wieku.
Kanapa o dobrych proporcjach i dobrej jakości dekoracji rzeźbiarskiej.