Szafka klasycystyczna

o prostych bokach, zamykana wybrzuszonym skrzydłem drzwi, z dwoma szufladami o prostych licach (u góry jedna, u dołu druga), zwieńczona schodkowym daszkiem, wsparta na cokole. Skrzydło drzwi ujęte toczonymi kolumnami, zwieńczonymi rzeźbionymi kapitelami korynckimi, wspartymi na toczonych bazach z kwadratowymi podkładkami. Daszek dwuschodkowy, dolny schodek prostokątny, górny węższy, półokrągły z przodu. We wnętrzu dwie półki od frontu wybrzuszone, trzecia wąska,
falista obiegająca tył i boki, z miejscami na kieliszki. Szyldy zamków i uchwytów z blachy mosiężnej, wycięte, uchwyty toczone;
sosna, fornir - mahoń; 152,2 x 72,5 x 51,3 cm.
Europa Środkowa, ok. 1830
Mebel o typowej formie szafki - postumentu, wykonywanego zarówno w klasycyzmie, jak i w biedermeierze do poł. XIX wieku. Wykorzystywany pomocniczo najczęściej w sypialniach