Główka aniołka

drewno lipowe bielone i złocone,
wys. 20 cm. Małopolska(?), ok. poł. XVIII w.
Pełna uroku, uskrzydlona, rokokowa główka aniołka, nieznacznie przechylona, o krótkiej kędzierzawej fryzurze, pochodzi najpewniej ze zwieńczenia ołtarza.
Powstała w połowie XVIII w. i wykazuje pewne cechy warsztatów rzeźbiarskich w Puławach: miękki modelunek, delikatny wykrój oczu, charakterystyczny rysunek nosa i półotwartych w modlitewnym zachwycie ust.