Turcja, 1 pol. XIX w.
lufa stalowa, gładka, okrągła, rozchylona przy wylocie, z warkoczem, dekorowana grawerunkiem floralnym, podobnie jak płyta zamkowa, kontrblachy i osłona spustu; na grzbiecie lufy w części dennej znaki rusznikarskie; zamek stalowy, kapiszonowy, przerabiany ze skałkowego; łoże orzechowe długie, sięgające wylotu lufy, pod którą pogrążony w 4 tulejkach stalowych orzechowy pobojczyk; łoże zdobione rzeźbiarsko: wąska, karbowana szyjka z głową delfina [„delfino-ryby”]; kolba zakończona stalowym trzewikiem z wąsem;
stal, drewno; dł. lufy z warkoczem 28,2 cm; dł. całk. 44,2 cm.
Turcja, 1 pol. XIX w.