Lampa wisząca, tzw. „wieczna”,

6-świecowa - judaicum;
zelektryfikowana. w latach 20. XX w., z korpusem-zbiornikiem w formie spłaszczonej kuli, pokrytym reliefowym zdobieniem okuciowo-akantowym na groszkowanym tle; podobnie zdobiony wypukły pierścień powyżej brzuśca, zwieńczony akantową koroną na szpulowym kominku; dolna część korpusu ujęta w koszyk z długich, stylizowanych liści; poniżej mniejsza kula, dekorowana również akantem i łamaną, okuciową wstęgą, od spodu puklowana i zakończona kółkiem; wokoło korpusu rozmieszczone symetrycznie trzy esowate ucha uformowane z akantu, do których doczepione 3 ozdobne łańcuchy o fantazyjnych
ogniwach, przedzielonych kulistymi, gładkimi bączkami; pomiędzy uchami - umocowane po dwa wygięte ku górze C-kształtne ramiona zdobione akantem, zwieńczone walcowatymi tulejami na półkulistych miseczkach; łańcuchy u góry doczepione do półkulistego baldaszka, dekorowanego jak pozostałe części lampy;
1/ grawerowane napisy hebrajskie i jidysz - w tłumaczeniu brzmią: „To jest dar Natana, syna Jakuba oraz jego żony Bunie, córki Meira w roku 5513” [1753];
2/ napisy niemieckie - w tłumaczeniu: konserwacja lampy, montaż oświetlenia, potwierdzenie zgodnooeci prób - wykonała firma SCHLOSSAREK z Wrocławia;
srebro repusowane, lane, cyzelowane; całkowita wysokość ca 140 cm, wys. lampy ca 50 cm, średn. ca 52 cm; waga łączna 8.500 g;
oznaczenia: cecha miejska miasta Kowary z lat 1740-1750, znak złotnika „TW”, cecha miejska Wrocławia z lat 1790-1799, znak probierza „C” w kole oraz wężyk probierczy;
ponadto punce późniejsze: próba 800 oraz stempel warsztatowy wrocławskiej firmy złotniczej SCHLOSSAREK z lat 1920-1925.

Jednym ze stałych elementów we wnętrzu synagogi była lampa Ner Tamid (hebr. „wieczne światło”) zawieszana przed szafą ołtarzową - Aron ha-Kodesz, w której przechowywano święty zwój Tory - Sefer Tora.
Przedmiot unikatowy klasy muzealnej!