Rękojeść z mosiężnym jelcem krzyżowo - kabłakowym z wąsami. Przednie ramię jelca załamane pod kątem prostym, łukiem dochodzi do głowicy, tylnie zakończone płaską wolutą. Głowica wysunięta do przodu, okryta mosiężnym długim kapturkiem. Trzon rękojeści drewniany, poprzecznie karbowany, obłożony czarną skórą, z mosiężnym oplotem.
Głownia stalowa, niklowana, trawiona. Szlifowana, w trzy strudziny przy grzbiecie.
Na płazie wewnętrznym bite u nasady: BOROWSKI/WARSZAWA.(częściowo zatarte). Pochwa stalowa, niklowana. Z dwoma ryfkami i ruchomymi koluszkami.
Dł. całkowita 97,5 cm; dł. Głowni 83,5 cm;
Polska, okres miedzywojenny.
