drewno lipowe, polichromowane (polichrom

ekspozycji zewnętrznej), wys. 71 cm.
Polska, 2 poł. XVIII w.
Święty Florian - patron strażaków, kominiarzy i piekarzy urodził się ok.
250 roku w Ceti w Austrii. Jego życie przypadło na okres prześladowań
chrześcijan. W młodym wieku został powołany do armii cesarza Dioklecjana
305). Był organizatorem i dowódcą oddziałów gaśniczych wchodzących
w skład armii Imperium Rzymskiego. W roku 304 ujął się za prześladowanymi
legionistami chrześcijańskimi, za co został skazany na karę śmierci.
Męczeńską śmierć poniósł w nurtach rzeki Enns w miejscowości Lauriacum
(obecnie Lorch) na terenie dzisiejszej Górnej Austrii. Nad jego grobem
z czasem wybudowano kościół i klasztor ojców Benedyktynów, a później
klasztor kanoników laterańskich.
Rzeźba przedstawia brodatego, młodego świętego w rzymskiej zbroi torsowej
z paskami na biodrach, w tunice i płaszczu żołnierskim spiętym na piersiach,
na głowie rzymski szyszak grzebieniowy; w lewej ręce święty trzyma sztandar
z krzyżem, z prawej wylewa wodę z garnca na model płonącego domu.